لجبازی در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری

لجاجت یکی از شایع ترین مشکلات کودکان می باشد البته باید متذکر شد که حرف شنوی همیشه یک ویژگی مثبت نیست و توانایی «نه» گفتن به برخی از درخواست ها به نظر مطلوب می آید.

حتی رفتار منفی با خانه را در فرایند رشد و اوایل کودکی می توان طبیعی شمرد. از این رو پدر و مادر نباید همیشه انتظار فرمانبری از فرزند خود داشته باشند،زیرا این موضوع در جامعه نه معیار است و نه مطلوب.

کودک لجباز دائماَ دوست دارد با دیگران مجادله و سرزنش کرده وبه گونه ای عمل کند که مخالف با درخواست دیگران باشد.نافرمانی، منفی بافی و مخالفت با دیگران به خصوص با والدین و مربیان از ویژگیهای اصلی این کودکان است.

ممکن است لجاجت واکنشی کوتاه مدت اما شدید باشد که کودک در برابر کوچکترین سرخوردگی از خود نشان می دهد. تحقیقات نشان داده که لجبازی در کودکانی که اختلالات یادگیری دارند بیشتر از دیگر کودکان است شکست و ناکامی در تحصیل منجر به اعتماد به نفس پایین گشته و در نتیجه این کودکان بر انجام رفتار خویش پافشاری می نمایند. کم طاقتی در برابر شکستها،اعتماد به نفس پایین، خلق افسرده و حمله های کج خلقی از علایم لجبازی در کودک به حساب می آیند. والدین این کودکان بیشتر فرمان می دهند و بیشتر می پرسند و بیشتر به کودک اهانت می کنند و احساسات خود را عملاَ بروز می دهند. پدر و مادر ها معمولا با هم اختلاف نظر دارند و با هم در مجادله هستند به عبارتی والدین فاقد یک تصمیم گیری واحد در قبال کودک بوده و کودک نوعی دوگانگی رفتار را از والدین خود می بیند لذا کودک می آموزد که با لجبازی و تندخویی می تواند هر چه را که می خواهد به دست آورد.

ممکن است لجاجت کودک در بیشتر موارد به خاطر حسادت بروز کند بنابراین والدین نباید به رشد حسادت کودک کمک کنند.

درمان لجاجت

برای کاهش رفتار لجبازی کودک می توان از روشهای زیر اقدام نمود:

- نادیده گرفتن و عدم توجه اطرافیان به لجاجت کودک

- دادن پاداش و امتیاز به هنگام ارائه رفتار مناسب

- پذیرش کودک و استفاده از کلمات مثبت و پاداش های شفاهی

- حذف برنامه های مورد علاقه کودک و محروم نمودن کودک از آن برنامه ها، البته دقت شود که از تنبیه برای حذف لجبازی کودک استفاده نگردد.

- استفاده از اصل بازداری به این معنی که کودک الگویی را مشاهده می کند که در آن الگو کودک دیگری به دلیل لجبازی تنبیه می شود با مشاهده این الگو احتمالا کودک مشاهده گر رفتارمورد نظر را کاهش خواهد داد.

زمانی که کودک نیاز به استقلال دارد ایجاد محدودیت توسط والدین موج تندخویی کودک می شود پس مراقب باشیم که از کودکان بیش از توانایی آنها انتظار نداشته باشیم.