ویژگیهای اختلال بیش فعالی ADHD در بزرگسالان

اگر شما واقعا علائم بیش فعالی را داشته باشید نیاز دارید تا هم درمان دارویی داشته و هم راهکارهای رفتاری را به کار بندید. بیش فعالی معمولا در دوران کودکی بروز پیدا می کند و در برخی مواقع به بزرگسالی هم کشیده می شود. علایمی چون مشکل توجه و تمرکز، بی نظمی، رفتارهای تکانشی و بدون فکر، بی ثباتی هیجانی و... باعث مشکلاتی در زندگی فرد شده و عملکرد او را در این حوزه های مهم که برای یک زندگی خوب و لذت بخش لازم است، تحت تأثیر قرار می دهند:

- تطابق شغلی و کاری

- عملکرد تحصیلی

- عملکرد در روابط صمیمی (روابط با فامیل و دوستان، ازدواج)

بچه های بیش فعال نیازمند تقویت مثبت از سوی والدین و مربیان هستند.

در نحوه صحبت کردن با کودک بیش فعال هرگز نباید کلمات منفی بکار برد.

به جای اینکه بگویید در را باز نگذار. بگویید دخترم، پسرم لطفا در را ببند.

هر گاه کودک برای دریافت خواسته خود شروع به داد و بیداد و دعوا کرد در مقابل داد وبیداد های او هرگز تسلیم نشوید. بهتر است به او بگوید که با داد و فریاد نمی تواند به خواسته اش برسد پس بهتر است آرام باشد و با شما درباره خواسته اش حرف بزند.

انتقاد ها را از کودک کاهش دهید. سعی کنید کمتر از او ایراد بگیرید.

بگذارید کارهایش را خودش انجام دهد تا خود اتکا شود.مخصوصا در انجام کارهای شخصیش دخالت نکنید. اما به یک باره خود را از کودک نگیرید.اگر تا قبل از این کارهای اورا برایش انجام می دادید آرام آرام از انجام آنها خوداری کنید و به جای آن به او نحوه انجام کار را یاد دهید. یادتان باشد:

هرگز ماهی دست کودک ندهید، ماهیگیری را یادش دهید.